نخستین کنفرانس ملی دانشگاه آینده در گذر تحول دیجیتال برگزار شد

نخستین کنفرانس ملی دانشگاه آینده در گذر تحول دیجیتال با حضور و مشارکت کارشناسان، پژوهشگران و علاقه مندان این حوزه طی دو روز به میزبانی دانشگاه خاتم در تهران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار روابط عمومی و سایت دانشگاه خاتم، نخستین کنفرانس ملی دانشگاه آینده در گذر تحول دیجیتال با همکاری مشترک دانشگاه خاتم و دانشگاه مهر البرز و با حضور و مشارکت کارشناسان، پژوهشگران و علاقه‌مندان این حوزه طی روزهای یکشنبه و دوشنبه 5 و 6 اسفندماه به میزبانی دانشگاه خاتم در تهران برگزار شد.

در روز نخست این رویداد پیام دکتر محمدرضا عارف؛ معاون اول رئیس ‌جمهوری توسط دکتر جعفر توفیقی؛ عضو هیئت امنای دانشگاه مهر البرز قرائت شد.

در پیام دکتر عارف به  کنفرانس ملی دانشگاه آینده در گذر تحول دیجیتال آمده است:

تحول دیجیتال، به عنوان یکی از مهمترین تحولات عصر حاضر، تنها یک تغییر فناورانه نیست، بلکه یک دگرگونی بنیادین در شیوه‌های یادگیری، آموزش و مدیریت نظام آموزش عالی است. دانشگاه‌های آینده نه‌تنها باید پذیرای این تغییر باشند، بلکه به عنوان پیشگامان آن، باید مسیر را برای نسل‌های آینده هموار سازند. تحول دیجیتال موجب شده است که مرزهای سنتی دانشگاه‌ها گسترش یابد و یادگیری از شکل‌های محدود و حضوری، به قالب‌های منعطف، تعاملی و جهانی تغییر کند. امروزه، آموزش مجازی، هوش مصنوعی، داده‌کاوی آموزشی و فناوری‌های نوین مانند بلاکچین، نه‌تنها کیفیت یادگیری را افزایش داده‌، بلکه عدالت آموزشی را نیز تسهیل کرده‌اند. این فناوری‌ها امکان دسترسی همگان به آموزش باکیفیت را فراهم می‌کنند، بدون آنکه محدودیت‌های جغرافیایی و زمانی مانعی بر سر راه یادگیری باشند.

دولت جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از ارکان اصلی تحول دیجیتال در آموزش عالی، همواره بر ارتقای کیفیت دانشگاه‌ها و ایجاد زیرساخت‌های فناوری‌محور تأکید داشته است. در این راستا، دولت با توسعه زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، تقویت سامانه‌های یادگیری الکترونیکی و ارائه حمایت‌های مالی و سیاستگذاری‌های مناسب، زمینه رشد و تحول دیجیتال را در دانشگاه‌ها فراهم ساخته است. همچنین، با حمایت از دانشگاه‌های پیشگام در این حوزه، به‌عنوان نمونه‌های موفق دانشگاه‌های دیجیتال در کشور، تلاش کرده‌ایم بستری برای تحقق چشم‌انداز دانشگاه‌های آینده ایجاد کنیم.

تحول دیجیتال، در کنار فرصت‌های بی‌شماری که به همراه دارد، چالش‌هایی را نیز پیش روی ما قرار داده است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به نیاز به فرهنگ‌سازی در میان اعضای هیئت علمی و دانشجویان، تأمین زیرساخت‌های مناسب، حفظ کیفیت آموزش‌های آنلاین و تضمین امنیت اطلاعات اشاره کرد. برای غلبه بر این چالش‌ها، همکاری و تعامل میان دانشگاه‌ها، صنعت، و سیاستگذاران ضروری است. ما باید با استفاده از تجربیات جهانی، ایجاد مراکز نوآوری آموزشی، و بهره‌گیری از مدل‌های موفق بین‌المللی، مسیر تحول دیجیتال را هموار سازیم.

امیدوارم که این کنفرانس، بستری برای تبادل ایده‌ها، اشتراک تجربیات و یافتن راهکارهای عملی برای تحقق دانشگاه آینده باشد. بی‌تردید، دانشگاه‌های دیجیتال نقشی کلیدی در تربیت نیروی انسانی توانمند برای آینده کشور خواهند داشت و ما باید با همت و تلاش مضاعف، مسیر تحول دیجیتال را هموار سازیم. در پایان، از دانشگاه‌های میزبان که با هدف ایفای مسئولیت اجتماعی  که با تلاش‌های مستمر خود، زمینه برگزاری این رویداد مهم را فراهم آورده‌اند، صمیمانه قدردانی می‌کنم و از همه اساتید، پژوهشگران و دانشجویان گرامی که در این کنفرانس حضور دارند، سپاسگزارم. با آرزوی موفقیت و پیشرفت روزافزون برای جامعه علمی کشور.

در ادامه برنامه‌های این کنفرانس، دکتر کمال خرازی؛ رئیس هیئت امنای دانشگاه مهر البرز ضمن ابرز امیدواری نسبت به ایجاد یک تحول در حکمرانی علمی کشور با برگزاری رویدادهایی از قبیل کنفرانس ملی دانشگاه آینده در گذر تحول دیجیتال، به ارائه یک سخنرانی علمی در حوزه علم شناختی پرداخت.

وی با بیان اینکه حدود 85 میلیون سلول عصبی در مغز انسان وجود دارد و گفته می‌شود طول مجموعه اتصالات 150 هزار کیلومتر است، گفت: بنابراین مغز انسان یک موجود جمعی و در واقع مجموعه‌ای از سلول‌هاست که این توانایی‌های بزرگ را در ما به وجود می‌آورد.

وی افزود: آنچه ما می‌توانیم از استعاره مغز برای امر آموزش به دست بیاوریم، این اصول است: اولین مورد عاملیت مغز است که عاملیت یادگیرنده را به دنبال دارد؛ یعنی باید یادگیرنده را محور قرار دهیم. دومین مورد این است که مغز یک موجود پیوندگر است؛ یعنی باید یادگیری ما به صورت جمعی باشد. همچنین کارکرد مغز، اشتراکی است و لذا باید در امر آموزش، تولید و خلق دانش، اشتراکی باشد. رویکرد شناختی به آموزش و پرورش را اینگونه ترسیم می‌کنیم: یادگیرنده محوری، خلق اشتراکی دانش، تغییر نقش استاد، پویا بودن محتواها، تغییر روش ارزیابی، هوشمندی تحقیق و انتشار آزاد نتایج.

دکتر خرازی سپس به نقش فناوری دیجیتال و هوش مصنوعی در تولید دانش پرداخت و گفت: هنر هوش مصنوعی در این است که می‌تواند انسان‌های زیادی را به هم وصل کند و این سبب می‌شود که توانایی زیادی ایجاد شود. در چنین شرایطی برنامه‌های درسی پویا خواهد بود، مدیریت مدارک دانشگاهی شخصی سازی می‌شود، با استفاده از بلاکچین، ثبت گواهینامه‌ها و سوابق تحصیلی دانشگاه، مجازی می‌شود.

رئیس هیئت امنای دانشگاه مهر البرز اضافه کرد: همچنین روش‌های آموزشی هم تغییر خواهد کرد، از جمله مربیان مصنوعی یا چت‌بات‌ها پدید می‌آیند، دانشگاه‌های ترکیبی هوشمند پدید می‌آیند، فرایندهای پژوهشی هم از هوش مصنوعی متاثر می‌شوند. ارزیابی مقالات با کمک هوش مصنوعی به خوبی می‌تواند انجام گیرد و انتشار چندرسانه‌ای پژوهش‌ها امکانپذیر می‌شود. ما باید بتوانیم با استفاده از هوش مصنوعی جوانانمان را برای عرض اندام در مجامع جهانی آماده کنیم.

در ادامه دکتر مجید قاسمی؛ رئیس دانشگاه خاتم و میزبان این کنفرانس دو روزه، در سخنانی با تاکید بر نقش استارتاپ‌ها در خلق ثروت در جهان امروز و اهمیت کسب مهارت توسط دانشجویان و حتی فارغ‌التحصیلان از دانشگاه‌ها، به برخی از مهمترین مفاهیم مطرح شده در رویکرد دانشگاه‌ها به سمت آینده اشاره کرد که عبارتند از: دانشگاه پایدار، دانشگاه بدون دیوار، دانشگاه کارآفرین و نوآور و دانشگاه دیجیتالی. وقتی از دانشگاه دیجیتالی صحبت می‌کنیم، درباره نوعی از تفکر صحبت می‌کنیم که رویکرد دانش در آن، رویکردی باز باشد.

وی سیر تکامل زیست بوم دانشگاه‌ها را مرور کرد و گفت: ما با مارپیچ‌های مختلفی در این زمینه رو به رو هستیم و رسیده ایم تا امروز که حکمای غربی به این اندیشیده اند که سه گروه از اهل دانش صاحب خرد نیستند: گروه اول آنها که دانش منسوخ دارند، گروه دوم آنها که دانش نو دارند اما از آن استفاده نمی‌کنند و گروه سوم، آنها که دانش نو دارند و از آن استفاده هم می‌کنند اما خیر عمومی در این استفاده را در نظر نمی‌گیرند.

رئیس دانشگاه خاتم در بخش دیگری از سخنان خود این دانشگاه را دانشگاهی تمدن ساز و حکمت بنیان و خردورز خواند و به برخی از اقدامات صورت گرفته توسط دانشگاه خاتم در حوزه مسئولیت اجتماعی برای گسترش دایره خدمات عام المنفعه آن، اشاره و عنوان کرد: ما تاکنون 80 باب مدرسه را در 80 روستا در نقاط محروم کشور تاسیس کرده ایم  و در مراکز استانی هم در حال ساخت و تشکیل دبیرستان‌های دارالفنون هستیم که نوجوانان مستعد ما در این مناطق به صرف محروم بودن، از خدمات آموزشی باکیفیت محروم نشوند.

در ادامه دکتر محمد امینی؛ دبیر علمی کنفرانس ملی دانشگاه آینده در گذر تحول دیجیتال در سخنانی با اشاره به تلاش قابل تقدیر دو دانشگاه مهر البرز و خاتم برای شکل گیری و برگزاری این کنفرانس، گفت: کنفرانس امروز و فردا با هدف ترسیم افق دانشگاه آینده و الگوی مقدماتی برای گذار از مفهوم کنونی از دانشگاه به ساحت آینده آن، شکل گرفت.

وی از برگزاری دو جلسه شورای سیاستگذاری این کنفرانس و پنج پیش نشست با حضور اساتید خبره در راستای پنج محور کنفرانس خبر داد و یادآور شد: طی دو روز برگزاری کنفرانس نیز 15 مقاله منتخب و چندین سخنرانی کلیدی ارائه می‌شود. علاوه بر آن سه پنل و چند کارگاه آموزشی در این دو روز برگزار می‌شود و امیدواریم جامعه علمی و نیز سیاستگذاران از نتایج این کنفرانس استفاده لازم را ببرند.

در ادامه دکتر مهدی شامی زنجانی؛ استاد گروه مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه تهران در یک سخنرانی با محوریت ارزش پیشنهادی دانشگاه دیجیتال، گفت: دنیای مجازی دو موج اصلی را پشت سر گذاشته است؛ موج اول با فناوری اطلاعات آغاز شد و به سمت دانشگاه مجازی رفت. اگر امروز از تحول دیجیتال در دانشگاه صحبت می‌کنیم، گویی از ترکیب دانشگاه سنتی و دانشگاه مجازی صحبت می‌کنیم. دانشگاه دیجیتال دانشگاهی است که نظام مدیریتی و یادگیری خود را مبتنی بر فناوری‌های دیجیتال متحول کرده است تا با خلق تجربه ای جذاب برای ذینفعان کلیدی خود، به عملکردی عالی دست پیدا کند.

وی الگوی دانشگاه دیجیتال را شامل 4 لایه توانمندسازی، کاربردی بودن، حکمرانی و آثار برشمرد و تاکید کرد: دانشگاه دیجیتال، محیط فیزیکی هم دارد اما با لایه‌های دیجیتال بهره ور شده است. ما در حوزه مهارت، استعداد و فرهنگ نیازمند فعالیت‌های جدید هستیم. ما نمی‌توانیم دانشگاه دیجیتال داشته باشیم بدون آنکه در حوزه حکمرانی، خودمان را تقویت کنیم. دسترس پذیری امکانات، مقیاس پذیری خدمات دانشگاه، هوشمندی (الگوریتم بینش محوری)، تجربه سازی از طریق شخصی سازی خدمات، مدل محور و اکوسیستم سازی محوری، مشارکت و هم آفرینی و انعطاف پذیری و چابکی برای تاب آوری، از جمله ویژگی‌های یک دانشگاه دیجیتال است.

عضو هیئت علمی گروه مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه تهران در پایان سخنانش با ارائه چند پیشنهاد تاکید کرد: باید با دیدگاه سیستمی، مسیر تحول دیجیتال دانشگاه را طراحی و رهبری کنیم. بدون جذب و توسعه رهبران دیجیتال، تلاش‌هایمان در دانشگاه برای تحول به جایی نخواهد رسید. برای دستیابی به منافع دیجیتال، طرح نویی را در نظام حکمرانی دانشگاه‌ها دراندازیم. توسعه سواد دیجیتال کارکنان، ااستادن  و دانشجویان را جدی بگیریم. تجربه گری‌های کوچک دیجیتال را پاس بداریم و از آنها حمایت کنیم. فراموش نکنیم توسعه دیجیتال دانشگاه، قدم به قدم امکانپذیر است.

در ادامه سه عنوان از مقالات منتخب این کنفرانس توسط نویسندگان آنها ارائه شد و سپس سخنرانی دکتر علی اکبر جلالی؛ رئیس کرسی آموزش و یادگیری الکترونیکی یونسکو که به صورت مجازی در کنفرانس مشارکت کرده بود، پخش شد که وی در این سخنرانی با بیان اینکه ادغام هوش مصنوعی و متاورس تحول شگرفی را در حوزه آموزش عالی ایجاد می‌کند و محیط‌هایی را پدید می‌آورد که امکان یادگیری تعاملی در آنها به وجود می‌آید.

وی با تاکید بر اهمیت طرح سوالات درست در فضای استفاده از هوش مصنوعی و متاورس با هدف به دست آوردن راهنمایی دقیق تر، از جمله مزایای این کار را درک تهدیدها و فرصت‌ها، درک چالش‌ها و محدودیت‌ها، جهت دهی به سیاستگذاری‌ها و تصمیم گیری‌ها، ارتقای نوآوری، بهبود کیفیت آموزش، آمادگی برای آینده آموزش، افزایش عدالت آموزشی، بهبود تعامل و یادگیری مشارکتی و مدیریت ریسک و چالش‌های اخلاقی، برشمرد.

دکتر جلالی در ادامه با اشاره به چیستی هوش مصنوعی و متاورس در حوزه آموزش عالی، سرعت تغییر و تحول در جهان را مورد بررسی قرار داد و درباره عوامل موثر بر این مسئله هم گفت: تکنولوژی‌های مختلفی دنیای آینده را تغییر می‌دهند که عبارتند از: IOT، متاورس، AI، 6G، اینترنت اشیاء و امنیت سایبری. گام‌های کلیدی برای دانشگاه در این مسیر نیز شامل آموزش و توانمندسازی، تسلط بر کاربردهای هوش مصنوعی و توسعه برنامه‌های درسی متناسب با نیازهای بازار کار.

سپس پنلی با عنوان دانشگاه آینده و فناوری‌های نوپدید با مدیریت دکتر عباس بازرگان و با حضور چند متخصص این حوزه شامل دکتر فتانه تقی یاره، دکتر طایفه محمودی، دکتر کاوه بازرگان و دکتر رها عابدی، برگزار شد.

دکتر عباس بازرگان در سخنرانی خود با عنوان دانشگاه آینده؛ برخی ویژگی‌ها، نقش آن در یادگیری مستمر و آینده پرورش، گفت: ویژگی‌های دانشگاه آینده به شرح زیر است: اول اینکه، ساز و کارهای تولید کالا و خدمات با سیستم‌هایی دارای فناوری‌های پیشرفته انجام می‌شود. دوم اینکه، مهارت‌ها و قابلیت‌های هوش مصنوعی نه تنها در فضای سایبر جلوه گر می‌شوند، بلکه در فضای فیزیکی نیز اعمال می‌شوند. سوم اینکه، هوش مصنوعی و ربات‌ها برای انجام کارهای یکنواخت، یاری دهنده انسان و نیز جانشین او می‌شوند. چهارم اینکه، دانشگاه آینده به دلیل تغییرات سریع فناوری، نیازهای بازار کار در گسترش یادگیری مادام العمر، ویژگی‌های منحصر به فردی خواهد داشت که آنها را از دانشگاه‌های سنتی متمایز می‌کند.

در این پنل، دکتر فتانه تقی یاره نیز در یک سخنرانی با عنوان هنر ارزیابی یادگیری در دانشگاه آینده در بستر زمان، گفت: اگر از هوش مصنوعی به صورتی هنرمندان استفاده شود، می‌توان ارزیابی‌های دقیق تری از سطح یادگیری دانشجویان داشت. با کمک هوش مصنوعی می‌توان ارزیابی از طاقت فرسا به ممکن را داشت و یا از گسسته به پیوسته حرکت کرد که این مسئله دو بُعد دارد: میکروسنجش و سنجش پنهان. سومین محور جدی تحول، حرکت از یکنواخت به تطبیقی است. نکته چهارم از غیراصیل به اصیل، از عتیقه به مدرن و از تراکمی به تشخیص است.

همچنین در این پنل، دکتر مریم طایفه محمودی در یک سخنرانی با عنوان چالش‌ها و فرصت‌های کاربرد فناوری‌های نوپدید در دانشگاه دیجیتال آینده، گفت: نقش واقعیت گسترده و متاورس در دانشگاه‌های آینده را شامل یادگیری همه جانبه و تعاملی، دسترس پذیری و فراگیری، یادگیری شخصی سازی شده، همکاری و یادگیری اجتماعی، سفرهای میدانی، آزمایش و یادگیری تجربی، آموزش مفاهیم پیچیده، آموزش فنی و حرفه ای / مهارت آموزی، آموزش بازی سازی شده و دوقلوهای دیجیتال، برشمرد.

برنامه‌های نخستین کنفرانس ملی دانشگاه آینده در گذر تحول دیجیتال در روز دوم با سخنرانی دکتر سیدرسول عمادی؛ مدیرکل دفتر آموزش عالی غیردولتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و با عنوان نسبت فناوری آموزشی با دانشگاه آینده ادامه یافت که وی در ابتدای سخنان خود ضمن اشاره به رویکردهای مختلف به نحوه استفاده از فناوری، بر لزوم استفاده به موقع و نه با تاخیر از فناوری در حوزه‌های مختلف از جمله آموزش، تاکید کرد و گفت: هر چقدر بتوانیم تغییر نگرش ایجاد کنیم، موفق تر هستیم. نگرش حکمرانان و مدیران و تصمیم گیرندگان هم باید از فناوری متاثر شود و تغییر یابد.

وی افزود: اتوماتیک شدن و استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند به بهبود کارها کمک کند و هر چقدر جلوتر می‌رویم، می‌بینیم که نسبت فناوری‌ها به دیجیتال بیشتر می‌شود. فناوری‌های آموزشی دائماً در حال تکامل هستند و قطعاً هوش مصنوعی هم آخرین مرحله این فناوری‌ها نخواهد بود.

مدیرکل دفتر آموزش عالی غیردولتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به سناریوهای مختلف در استفاده از فناوری در دانشگاه‌ها از جمله سناوریوی همگانی و نیز تحولی، گفت: باید دانشگاه‌هایی را که بر اساس سناریوی همگامی حرکت می‌کنند، به متاورس نزدیک کنیم و دانشگاه‌هایی را هم که مبتنی بر سناریوی تحولی حرکت می‌کنند، تقویت کنیم. بسیار مهم است که بدانیم ابزارها نمی‌توانند جای انسان را پر کنند و بلکه باید از آنها به خوبی استفاده کنیم.

در ادامه دکتر محمد حسن زاده؛ رئیس پژوهشگاه علوم  و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک)، در یک سخنرانی با عنوان ارزش پیشنهادی دانشگاه دیجیتال؛ از یونیورسیتی به متاورسیتی، گفت: دانشگاه آینده در حال شکل گرفتن است اما یک سوال اساسی وجود دارد و آن این است که دانشگاه اساساً وجود خواهد داشت یا خیر؟ در واقع ما با یک اضمحلال مثبت طرف هستیم؛ به این معنا که آموزش همیشه نیاز بشر بوده است و او همواره این نیاز را داشته که یاد بگیرد و به دیگران هم یاد بدهد. دانشگاه هم امروز این چالش را درک کرده است و به حل آن می‌اندیشد.

وی درباره ویژگی‌های متاورسیتی یا همان فرادانشگاه نیز افزود: فرادانشگاه بر مبنای ساختار مجازی بنا شده است، در برنامه‌های درسی انعطاف پذیر است، آموزش آنلاین و تعاملی در آن به رسمیت شناخته شده است، دسترسی گسترده به اشیاء مجازی در آن امکانپذیر است و یادگیری در آن، مبتنی بر همکاری است. در بُعد کارآمدی فرادانشگاه نیز، ما با کاهش هزیه تحصیل و ارتقای گستره آموزش مواجهیم.

رئیس پژوهشگاه علوم  و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک)، در پایان سخنرانی خود 4 مورد را به عنوان پیشنهادهای اجرایی خود در این زمینه، مطرح کرد: تشکیل ائتلاف‌های دانشگاهی، ایجاد ساز و کارهای به اشتراک گذاری منابع، ایجاد ساز و کارهای پشتیبانی از دانشگاه‌ها و توسعه قابلیت‌های نوین در جامعه دانشگاهی.

در ادامه پنلی با عنوان همکاری و همزیستی صنعت با دانشگاه: چالش، با مدیریت دکتر محمد ربیعی و با حضور دکتر مهدی مقیمی، علی محقر، مهدی محمدی و رحیمیان، برگزار شد که در آن ابتدا دکتر ربیعی در سخنانی با اشاره به جایگاه دانشگاه‌های ایران در رتبه بندی‌های مختلف جهانی و مبتنی بر شاخص‌ها پیرامون ارتباط آنها با صنعت که حاکی از نامطلوب بودن این جایگاه بود، به طرح سوالاتی از کارشناسان حاضر در پنل برای دستیابی به پاسخ آنها پرداخت.

دکتر علی محقر در پاسخ به این سوال که چه مهارت‌هایی در صنعت آینده مورد نیاز است و نقش دانشگاه‌ها در تامین آنها چیست؟ گفت: فلسفه مدیریت، حل مسئله است و اگر مدیری می‌گوید من و مجموعه من مشکلی نداریم، مشخص می‌شود که او اصلاً مدیر نیست. اگر مسائل حکمرانان با مسائل 70 درصد مردم یکی بود، به تبعِ آن، اتفاقاتی که در جامعه شکل می‌گیرد و زیرنظاماتی که ایجاد می‌شود از جمله در حوزه آموزش، موفق می‌شود. به عنوان مثال می‌توان ادعا کرد که امروز یکی از جلوه‌های موفق ارتباط صنعت با دانشگاه را در ایران، در بخش نظامی شاهد هستیم.

وی بیان کرد: دانشگاه آینده باید حلال مشکلات کشور باشد. علاوه بر آن دانشگاه باید بتواند روی پای خودش بایستد؛ نه اینکه مدام منتظر تزریق بودجه از جاهای مختلف باشد.

همچنین دکتر رحیمیان در پاسخ به این پرسش که نیازها و انتظاراتی که صنعت از دانشگاه دارد، چیست و چرا این نیازها برآورده نمی‌شود؟، گفت: دانشگاه باید تعلیم پذیری بیشتری داشته باشد. واقعیت این است که تغییرات مثبت همیشه لزوماً از انسان‌های مثبت و منطقی در نمی‌آید. باید آماده باشیم که تازه ترین تحولات را از زبان کسانی بشنویم که ممکن است اصلاً دانشگاه نرفته باشند. ما باید نیازهای نسل آتی را خوب بشناسیم و بتوانیم پاسخی برای آنها داشته باشیم.

همچنین دکتر مقیمی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت در سخنانی در این پنل بر لزوم تقویت بخش آموزش‌های مهارت محور در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی تاکید کرد و گفت: آموزش‌های مهارت محور به شدت از سوی دانشجویان مورد استقبال قرار می‌گیرد چرا که کسب تجربه نابی است برای آنها.

دکتر مهدی محمدی نیز با اشاره به اینکه ما در اقیانوس پرتلاطم تغییرات فناورانه قرار داریم، گفت: اگر زمانی دانشگاهی وجود داشت که چندین سال در آن تحصیل می‌کردیم تا مدرکی بگیریم، واقعیت این است که در آینده نه چندان دور دیگر با چنین چیزی رو به رو نیستیم. در آینده نزدیک هر کسی که وارد دانشگاه می‌شود، باید مسیر آموزشی خودش را به صورت شخصی سازی شده، پی بگیرد و دیگر اینگونه نخواهد بود که به صورت یکسان به تعداد زیادی از افراد به عنوان دانشجو، سرفصل‌های درسی یکسان ارائه دهیم.

وی همچنین تاکید کرد: سیاستگذاری در کشور ما چندان تحریک کننده صنعت نیست که با دانشگاه ارتباط بگیرد. وزارت علوم و یا دانشگاه در واقع نقش یک مدل را دارند و نه لیدر و رهبر. اگر حکمرانی باز را به عنوان یک مدل بپذیریم که تها امکان تصمیمات باز را فراهم می‌کند، این شروع جریان تازه ای خواهد بود و اگر نپذیریم، هر کداممان ساز خودمان را می‌زنیم و جامعه هم هیچکداممان را قبول ندارد.

ادامه دارد...