فناوری آموزشی چیست؟

مقاله‌ پیش رو با عنوان « What is Educational Technology? [Definition, Examples & Impact] » به قلم جوزف لاتان استاد دانشگاه سن دیگو که در وبلاگ این دانشگاه منتشر شده است. دکتر جوزف لاتان دارای دکترای حرفه‌ای روانشناسی از دانشگاه شیکاگو و مدیر برنامه‌های آموزشی برخط دانشگاه سن دیگو است(لینک اصلی مقاله).

از چرتکه باستانی گرفته تا ماشین‌حساب‌های دستی، از پروژکتورهای اسلاید و فیلم‌های کلاس درس گرفته تا واقعیت مجازی و نسل بعدی آموزش الکترونیکی، فناوری آموزشی همچنان به روش‌های جدید هیجان‌انگیز  و به شکلی برابر، الهام‌بخش معلمان و دانش‌آموزان خواهد بود.

فناوری به طور مداوم در حال تغییر روش کار و بازی، ایجاد و برقراری ارتباط است. بنابراین طبیعی است که پیشرفت‌های فناوری دیجیتال نیز فرصت‌هایی را برای تغییر بازی در دنیای آموزش ایجاد کند.

برای معلمان، فناوری فرصت‌های جدیدی را برای غنی‌سازی و تحریک ذهن‌های جوان باز می‌کند. امروزه، هیجان فزاینده‌ای در مورد پتانسیل فناوری کمک آموزشی، واقعیت مجازی و افزوده، ابزارهای همکاری با فناوری پیشرفته، گیمیفیکیشن، پادکست، وبلاگ نویسی، چاپ سه بعدی، هوش مصنوعی، یادگیری شخصی و خیلی بیشتر وجود دارد.

در اینجا، برخی از امیدوارکننده‌ترین نمونه‌های فناوری آموزشی و برخی ابزارها و گرایش‌های خاص ادتک[1] را بررسی می‌کنیم. اما ابتدا بیایید نگاه دقیق‌تری به منظورمان از «فناوری آموزشی» بیندازیم، زیرا این بحث می‌تواند به هر دو مورد اشاره داشته باشد:

• نظریه و عمل رویکردهای آموزشی به یادگیری
• ابزارهای فناورانه ای که به توسعه و ارتباط دانش کمک می کند

فناوری آموزشی چیست؟ [ابزار و رسانه]

یکی از تعریف‌های مهم فناوری آموزشی بر ابزارها و رسانه‌های فن‌آوری‌ای تمرکز دارد که در ارتباط دانش و توسعه و تبادل آن کمک می‌کنند. برای مثال، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی را در نظر بگیرید . دانیل نیومن، متخصص نوآوری فناوری، با نوشتن در مورد "شش روند تحول دیجیتالی برتر در آموزش" در فوربس[2]، استفاده از واقعیت افزوده[3] و واقعیت مجازی[4] را برای "تقویت آموزش معلمان و همزمان ایجاد درس‌های همه‌جانبه که برای دانش‌آموز سرگرم‌کننده و جذاب باشد، مورد بحث قرار می‌دهد." او ما را دعوت می کند تا تصور کنیم از واقعیت مجازی برای انتقالدانش‌آموزان به یونان باستان استفاده کنیم.

بازی‌گونه‌سازی[5]، بازی و یادگیری را به عنوان یک ابزار آموزشی ترکیب می‌کند و توضیح می‌دهد که گنجاندن فناوری بازی در کلاس درس «می‌تواند یادگیری موضوعات دشوار را هیجان‌انگیزتر و تعاملی‌تر کند».

در مورد هوش مصنوعی، نیومن خاطرنشان می کند که دانشگاهی در استرالیا از آی.بی.ام واتسون[6] برای ایجاد یک سرویس مشاوره مجازی دانشجویی استفاده کرد که در تمامی ساعات روزهای سال در دسترس بود. ظاهراً مشاوران مجازی واتسون بیش از 30000 سؤال را در سه ماهه اول مطرح کردند و دست مشاوران انسانی را برای رسیدگی به مسائل پیچیده‌تر آزاد کردند. پرودیگی گیم[7] که بازی رایگان ریاضی آن با برنامه درسی برای پایه های 1 تا 8 توسط میلیون ها دانش آموز، معلم و والدین استفاده می شود، در گزارشی با عنوان «25 روش آسان برای استفاده از فناوری در کلاس درس»، نکات خاصی را برای استفاده از ابزارهای فناوری آموزشی ارائه می دهد. ایده های آنها عبارتند از:

• اجرای یک سفر میدانی مجازی : مکان‌های معروف مانند ساختمان امپایر استیت یا دیواره مرجانی بزرگ را کاوش کنید. یا پیش‌نمایش سفرهای میدانی واقعی را با استفاده از فناوری برای «بازدید» مکان‌ها، از پیش ببینید.
• شرکت در یک وب‌کوئست[8]: این ماجراجویی‌های آموزشی دانش‌آموزان را تشویق می‌کند تا با افزودن یک بازگشت جالب به فرآیند تحقیق، اطلاعات را بیابند و پردازش کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند در نقش کارآگاه برای حل یک "پرونده" خاص قرار گیرند و با بررسی منابع و صفحات وب مشخص، سرنخ‌هایی در مورد یک موضوع برنامه درسی جمع‌آوری کنند.
• پادکست: پخش پادکست‌های مرتبط (یا کمک به دانش‌آموزان در ایجاد پادکست‌های خود) می‌تواند راهی عالی برای تکمیل دروس، مشارکت دادن زبان‌آموزان و حتی توانمندسازی دانش‌آموزان برای توسعه مهارت‌های خلاقانه جدید باشد.

دیوید آندراد، استراتژیست فناوری آموزشی در ادتک مگزین[9] در مقاله‌ای با عنوان «در افق فناوری آموزشی چیست؟» گزارش می دهد که ابزارها و روندهای فعلی ، «با روباتیک و واقعیت مجازی که انتظار می رود در آینده نزدیک به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد» شامل یادگیری برخط و فضاهای سازنده هستند. اندراد با نگاهی دورتر به آینده، می‌گوید مطالعات نشان می دهد که «هوش مصنوعی و فناوری پوشیدنی در عرض چهار تا پنج سال به عنوان جریان اصلی[10] در نظر گرفته خواهند شد».

در عمل، نوآوری‌های آینده از قلب و ذهن معلمانی که دانش و مهارت های مورد نیاز برای کشف جذاب‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای استفاده از راهبردهای فناوری آموزشی در کلاس‌های درس، کلاس‌های مجازی را در دوردست‌ها توسعه می‌دهند، سرچشمه می گیرد.

فناوری آموزشی چیست؟ [تئوری و عمل]

یکی دیگر از تعریف‌های اساسی فناوری آموزشی، بر استفاده نظری و عملی فناوری جدید برای توسعه و اجرای رویکردهای آموزشی نوآورانه به منظور یادگیری و پیشرفت دانش‌آموزان تمرکز دارد. در پشت همه ابزارهای پیشرفته و زرق و برق دیجیتال، معلمانی هستند که دارای مهارت (و الهام) استفاده از این فناوری‌های جدید برای گسترش جهان آموزشی دانش آموزان خود هستند.

طبق گزارش انجمن بین المللی فناوری در آموزش «یازده گرایش به روز ادتک برای نمایش»، متقاعدکننده‌ترین موضوعات در میان مربیانی که از فناوری برای یادگیری و آموزش استقبال می کنند اصلاً در مورد فناوری نیست، بلکه در مورد دانش آموزان است.

مزایا برای دانش‌آموزان شامل فرصت‌های گسترده‌تر برای یادگیری شخصی‌شده، کلاس‌های مشترک بیشتر و راهبرد‌های جدید مانند به اصطلاح «یادگیری متحرک» است، که در آن دانش‌آموزان با مطالب درسی خارج از کلاس (اغلب برخط) آشنا می‌شوند و از زمان کلاس جهت درک عمیق از طریق بحث و فعالیت های حل مسئله با همسالان استفاده می‌شود.

برای معلمانی که می‌خواهند در این رشته تأثیر بگذارند، کسب مدرک کارشناسی ارشد در فناوری آموزشی به وضوح در مورد یادگیری ابزارها، راهبرد‌ها و شیوه‌های جدید است، اما در مورد درک ساختارهای حمایتی برای اطمینان از موفقیت‌آمیزترین نتایج نیز باید وجود داشته باشد؛ مواردی همچون:

• مسائل سیاسی و حقوقی
• مسائل اخلاقی (حریم خصوصی دانش آموزان و غیره)
• کمک های مالی و بودجه
• برنامه های کاربردی دنیای واقعی (دنیای کار، فرصت های مشارکت و غیره)
• مبانی شبکه، سخت افزار و نرم افزار مدیریت یادگیری
• حقوق صاحبان سهام (دسترسی و دارایی های جامعه/مدرسه، دسترسی دانش آموزان)
• توانایی تکمیل نیازسنجی مدرسه یا منطقه/تحلیل نظرسنجی فنی سایت

بنابراین، برای مربیانی که از پتانسیل عظیم فناوری آموزشی الهام گرفته اند، ارزش مدرک کارشناسی ارشد را نمی توان اغراق کرد.

مشاغل در فناوری آموزشی [ارزش مدرک کارشناسی ارشد]

دیوید وارلیک، پیشگام فناوری آموزشی، می‌گوید: «ما در هر کلاس درس و در دست هر دانش‌آموز و معلمی به فناوری نیاز داریم، زیرا این قلم و کاغذ زمانه ماست و لنزی است که بیشتر دنیای خود را از طریق آن تجربه می‌کنیم.»

در سال‌های اخیر، افزایش علاقه به فناوری آموزشی منجر به ظهور برنامه‌های پیشرفته جدید شده است که برای آماده‌سازی مربیان برای تغییر ذهنیت مبتکران و تبدیل شدن به رهبران فناوری تحول‌آفرین در کلاس، مدرسه یا منطقه، طراحی شده‌اند.

بهترین برنامه‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که درک جامعی از ابزارهای مورد استفاده در فناوری آموزشی، تئوری‌ها و شیوه‌ها و مسائل بسیار مهم مرتبط (بودجه‌گیری، ملاحظات قانونی/اخلاقی، فرصت‌های مشارکت در دنیای واقعی، برابری آموزشی، و غیره) ارائه دهند. برای چنین برنامه‌های فناوری پیشرفته‌ای، ارائه پتانسیل خود برای الهام بخشیدن به یادگیری، پیشرفت و خلاقیت دانش‌آموز ضروری است.