EN
|
|
|
چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۳:۳۵
صفحه اصلیکافه کتاب

عنوان فارسی:

نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ

نویسنده:

رضا امیرخانی

انتشارات:

افق
معرفی:کره‌ شمالی کشوری عجیب و پر رمز و راز است. از آن جهت که این کشور برای مردم دنیا جای ناشناخته‌ای است و اخباری که از آن به گوش می‌رسد هم عجیب و باورنکردنی است. از طرف دیگر کره‌ی شمالی که ارتباطش را با تمام دنیا قطع و مردمش را هم از ارتباط با دنیا منع کرده است، خود بر این باورها صحه می‌گذارد. همین موضوع عدم ارتباط با جهان خارج باعث شده تا روایت‌های ضد و نقیضی از این کشور در دسترس ما باشد. هنوز هم نمی‌دانیم واقعاً کیفیت زیست مردم کره شمالی چطور است و آیا آن‌ها در یک کلام «خوشحال» هستند یا نه! شما با شنیدن نام کره شمالی چه تصویری در ذهن‌تان نقش می‌بندد؟ آیا شما هم جزء آن دسته از افرادی هستید که دوست دارید رازهای نهان این سرزمین را بدانید و از شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن باخبر شوید؟ اگر تاکنون شناختی که از این کشور داشته‌اید، محدود به توصیفات رسانه‌ها و کتاب‌هایی‌ست که قهرمان آن‌ها از آنجا فرار کرده‌اند، بد نیست که این بار از زاویه نگاه دیگری به کره شمالی بنگرید. رضا امیرخانی که همراه هیئت مؤتلفه‌ی اسلامی به کره‌ی شمالی سفر می‌کند، خاطرات سفرش را در کتاب نیم دانگ پیونگ یانگ نوشته است. رضا امیرخانی در این کتاب سعی کرده روایت‌هایی از کره شمالی به دست ما برساند که دور از غرض‌ورزی‌های غربی است. او بدون هیچ ابایی در مقدمه کتاب گفته که با هیئتی سیاسی به این سفر رفته است. قدرت نگارش وی در بیان موضوعات مهم و پیچیده به زبانی ساده به حدی است که می‌توانید به راحتی آن را درک کنید. آنچه که این کتاب را ارزشمند می‌کند این است که نویسنده سعی کرده بدون جهت‌گیری خاصی آنچه را در کشور کره‌ی شمالی می‌بیند، در نهایت امانت‌داری بنویسد. سوژه‌ی بکر، پرسش‌گری، طنزِ پررنگ، خلقِ درام و مواجهه‌ی انتقادی، این‌ها اضلاعی هستند که در کنار هم از «نیم دانگ پیونگ یانگ» یک اثر خوشخوان و جذاب ساخته‌اند. دوست‌داران سفرنامه از خواندن کتاب «نیم دانگ پیونگ یانگ» لذت می‌برند. همچنین اگر به موضوعات سیاسی علاقه دارید و می‌خواهید بدانید پشت درهای همیشه بسته این کشور عجیب و مرموز چه خبر است، پیشنهاد می‌کنیم این کتاب را مطالعه کنید. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: امروز در دنیایی هستیم که تحریمِ عمیق، تحریم فرهنگی است و تحریم فرهنگی یعنی تحریم رسانه‌ای... این سطحِ تحریم قطعاً از تحریم‌های دیگر خطیرتر خواهد بود. در این منازعه البته بلوکی شکل خواهد گرفت. این بلوک از جنس چپ و راست نیست. از جنس شمال و جنوب نیز. و نه حتا از جنس غیرمتعهدها. امپریالیسم دقت دارد که این بلوک از حدی قوی‌تر نشود و از آن‌سو مراودات‌شان محدودتر باشد... روسیه در مرز بلوک تحریمی‌هاست. ترکیه در همین چند ماه پیش به این بلوک نزدیک شد، اما ظرف مدت کوتاهی امپریالیسم آن را از این بلوک خارج کرد چون پازل مراودات را کامل می‌کرد و بلوک را به یک مجموعه زنده و پویا تبدیل می‌کرد و از طریق ترکیه که دستِ کم توریسم‌اش به راحتی قابل تحریم نیست، متصل می‌شد به دریای اقتصاد جهانی. اعضای این بلوک باید بیاموزند که با یکدیگر همکاری کنند... نه مثل الان که گروه مستندساز برای بازدید از پیونگ‌یانگ فقط می‌توانند از طریق همراهی با حزب حاضر شوند! در نمونه کره شمالی، تحریم باعث حذف ارتباطات شده است و حذف ارتباطات یعنی نشنیدن صداهای دیگر و ورود به تک صدایی. تک‌ صدایی در دوره طولانی عادت می‌شود و احساس عدمِ آزادی را از بین می‌برد... ترس از گرسنگی آرام آرام مشکلِ اول می‌شود و نیازهای دیگر مثل آزادی را از اولویت می‌اندازد.

توضیحات:

libsearch.khatam.ac.ir